Pierwiastki, pierwiastki…

Kasztany… nic bardziej nie przypomina nam o tym, co nas czeka w maju.

Umiejętności, jakimi powinien się pochwalić maturzysta, określa dokument zwany podstawą programową. Podstawa programowa z matematyki, dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych, jest podzielona na zakres podstawowy i rozszerzony.

I choćbyśmy nie lubili pierwiastków, jak diabeł święconej wody, to w tej podstawie mamy pewne wymagania, od których nikt nie ucieknie.

Uczeń (w zakresie podstawowym):

przedstawia liczby rzeczywiste w różnych postaciach, np. (…) z użyciem symboli pierwiastków,
posługuje się w obliczeniach pierwiastkami dowolnego stopnia i stosuje prawa działań na pierwiastkach.

Na szczęście, jakby nasz maturzysta zapomniał, co to jest pierwiastek, to tablica wybranych wzorów matematycznych przychodzi z pomocą.

Znajdziemy tam definicję:
Pierwiastkiem arytmetycznym $\sqrt[n]a$ stopnia $n$ z liczby $a\ge 0$ nazywamy liczbę $b\ge 0$ taką, że $b^n=a$ .
Na przykład:
$\sqrt{81}=9$ , bo $9^2=81$ ,
$\sqrt[3]{64}=4$ , bo $4^3=64$ ,
$\sqrt[4]{16}=2$ , bo $2^4=16$ ,
$\sqrt[5]{32}=2$ , bo $2^5=32$ .

W zadaniach maturalnych pierwiastki pojawiają się znienacka, we wszystkich możliwych kombinacjach z proporcjami, logarytmami czy wzorami skróconego mnożenia.